ANNA-ALICIA (ZIJ/HAAR)

"Ik voel me 100% vrouw en heb daar nooit over getwijfeld. Wel verschilt het per dag of ik de deur uit wil gaan op 12 cm hoge stiletto’s of met een paar Nikes of cowboylaarzen. Juist die afwisseling is een afspiegeling van mijn vrouw-zijn. Die afwisseling zie je ook terug in mijn geaardheid. Ik heb zonder twijfel de liefde van mijn leven met wie ik oud wil worden gevonden in mijn huidige man. EN ik houd van vrouwen. Langdurige relaties heb ik eigenlijk altijd met mannen gehad maar de verleiding zit hem voor mij in vrouwen. Dit ontdekte ik rond mijn 23e. Het sensuele en mysterieuze wat zij kunnen losmaken. Een natuurlijke tederheid gecombineerd met kracht en een rauw randje. Het gaat mij vooral om de energie van een persoon. Daar word ik door aangetrokken, meer dan een gender. Iets wat iemand uitstraalt en waar ik door gefascineerd raak. Dat is voor mij aantrekkingskracht.

​

Ik voelde me vroeger altijd heel zelfverzekerd en dacht precies te weten wie ik was. Mijn identiteit was danseres en ik werkte hard om mijn professionele doel te bereiken. Toen dit doel bereikt was en ik afscheid nam van de danswereld, raakte ik mijn identiteit en de ‘veilige’ wereld die ik zo door en door kende kwijt. Het echte leven is geen voorstelling die zich afspeelt in het theater, waar je in de coulissen even op adem kunt komen en waar je aan het einde van de dag enkel waardering ontvangt. Het kan lelijk en hard zijn, ongeacht hoezeer jij ook je best doet. Dit besef kwam pas recentelijk, een paar jaar nadat ik gestopt was. 

 

Ik beschouw mijn allerliefste vrienden en mijzelf als ware paradijsvogels; prachtig, kleurrijk en divers. Eenieder met unieke eigenschappen die gezamenlijk een explosie aan oneindige vreugde en onvoorwaardelijke liefde creëren. Zoals een caleidoscopisch kunstwerk waar ieder facet een onmisbaar onderdeel is voor het grotere geheel. Ik gun iedereen zo’n zelfgekozen familie. Een veilige omgeving waar je zonder angst of schaamte, in volledige vrijheid jezelf kunt zijn."